Yine mahallemizde çalışan işçi -emekcı yoldaşlarımız da vardı ... her
zaman bizi çay içmeye davet eden SEDEF ana da bizim komşumuzdu ve
diğer mahalle sakinleri.. Okulumuzun bulunduğu bölgede Konya ve Sivas yüksek okul öğrenci yurtları vardı. Hemen her gün saldırırlardı okulumuza ben ve iki arkadaşımla birlikte üç kişiydik.
Bağcılar murat mahallesindeki sözünü ettiğim SGB li arkadaşlarım her
gün bizi almaya geliyorlardı neşe ve kahkaha içinde gençtik
coşkuluyduk karalıydık dağlar devirirdik İnançlarımız vardı hepimizin
boyunu aşan ama olsun inanıyorduk ya uzun olması kısa olması ne fark
eder ki...Ve ,Ve aramızda en inanılması zor ,her koşulda her
kaybedişte asla moralini bozmayan bir insan vardı CUMA DALGIÇ.....Ta o
zamanlar bir telaş vardı onda hepimizden ayrı olarak ...Aramızdaki
paylaşımlarda hep kendini ihmal ederdi CUMA DALGIÇ ....Tutkuluydu ışık
hızı gibi de hareketliydi....Yani tabiri caiz se AŞKIN insaniydi
herşeyi o yüzden dolu dolu yaşıyordu...Enerjisi coşkusu,hepimize büyük
keyif veriyordu...
Normal zamanlarda da arandığım dönemlerde de samandağında BATAYZDA
kebap yedik birlikte 'ne olur kal biraz daha dedi eski günleri yad
ettik o bölük pörçük zamanlarda çoğu arkadaşımla olduğu gibi Cuma
DALGIÇ'la da doğru dürüst helalinden bir gün birlikte yaşamadık Tam
düze çıkacağımız sırada,dün gece samandağından YUSUF DOĞRU aradı 'CUMA
DALGIÇ Ankara'da kalp krizinden ÖLDÜ dedi.... Ama ,ama ben seni hep bekleyeceğim ... sevgiyle kal arkadaşım .sevgiyle kal. |